Geselecteerde kunstenaars
Elias Vangenechten
Ergens in den hof van ons ma, daar kon alles gebeuren. Plots waren we even groot als de kevers onder ’t gras, daarna veranderde de lucht naar de zee en waren we als piraten ’t wilde water aan het afvaren.
’T Gras glipte door de verbeelding en veranderde in een warm vermiljoen gesmolten stof.
Klop klop, een vuurvliegje?
"Elias het eten wordt koud!" Lap, hoeveel dagen nog slapen vooraleer de maan weer schoon groen glimt?
Ik zie, ik zie, wat jij niet ziet. Een bijzondere zonnige zondag ondersteboven in den hof van ons ma.
“Als kleine Elias geloofde ik nooit dat er maar één zon bestond.
Dat er meerdere gekleurde stippen waren die ieder op hun beurt over onze hoofden sprongen.
Overtuigd dat alle insecten onze taal spraken en mij als taxi gebruikte om ’t dorp te doorkruisen.
Het eindeloos achterna zitten van je eigen schaduw om zo de laatste minuten van de dag te vullen.
Oh, liefste maan. In welk zand moet ik zinken om daar weer te belanden?
In tegenstelling tot mezelf weten de mieren precies altijd waarheen te gaan.”